က်မ
ေဆးရုံတက္စဥ္ က အျဖစ္အပ်က္ေလးတခုကုိ အေျခခံျပီး ဒီစာေလးကုိ ေရးပါရေစလားရွင္
ေဆးရုံလာတက္သူ ျမန္မာျပည္က ဘ၀တူေလးေတြကုိ စပ္စုေမးျမန္းရင္း သိခဲ့ရတဲ့
အျဖစ္ပ်က္ေလးတစ္ခုပါ… ျဖစ္ပုံက ဒီလိုေလ..
က်မခုတင္ႏွင့္
အျခားတဖက္ခန္းသုိ႔အေရာက္ ခႏၵာကုိယ္ေသးေသးသြယ္သြယ္ေလးနဲ႔ အမ်ိဳးသမီးတဦးက က်မကုိ
ခုတင္ေပၚမွ၍ အမက ဘာေရာဂါျဖစ္တာလဲလို႔ ေမးတဲ့အခါ က်မက က်မေရာဂါ အေၾကာင္း ေျပာျပေတာ့
အဲဒီအမ်ိဳးသမီးက က်မေရာဂါနဲ႔ တူတူဘဲ ဘာမွ အားမငယ္နဲ႔ က်မေတာင္ ခဲြတာ သုံးခါရွိျပီဟုေျပာျပီး
သူမ၏ခဲြစိပ္ထားတဲ့ေနရာအားလွန္ျ
က်မ
သူေျပာတာေတြကုိ ၾကားျပီး မူးေ၀လာလို႔ ကုိယ့္ခုတင္ကုိ ျပန္လာခဲ့ရျပီး စိတ္ကို
အေတာ္ျငိမ္သက္ေအာင္ ၾကိဳးစားလိုက္ရတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ည ၁၁ နာရီေလာက္မွာ တာ၀န္က်ဆရာမက
မည္သည့္အစားအစာမွ မစားေတာ့ရန္ ညႊန္ၾကားလာေသာေၾကာင့္ မနက္မုိးလင္းရင္ေတာ့ ငါခဲြစိပ္ရေတာ့မယ္ဆုိတာ
သိလိုက္ရတယ္ သိလိုက္ရတာနဲ႔ တျပိဳင္နက္ထဲမွာလဲ ကုိယ့္ကုိကုိယ္သရဏဂုံတင္လိုက္ျ
ေနာက္တၾကိမ္
ကၽမကုိ လာေခၚပါျပီ ဒီတခါေတာ့ ဒီခဲြခန္းကုိ ၀င္ရဖုိ႔ ေသခ်ာျပီဆုိတာလဲ စိတ္က အလိုလို
သိလိုက္တယ္ ဒါနဲ႔ လာေခၚတဲ့ တြန္းလွည္းေလးေပၚကုိ တက္လိုက္လာခဲ့တယ္ ဓါတ္ေလွကား
အ၀င္မွာ ထုိင္းဘုရားစင္ရွိရာသုိ႔ လက္အုပ္ခ်ီမုိးျပီး ကန္ေတာ့လိုက္မိပါေသးတယ္
လာေခၚတဲ့ တြန္းလွည္းေပၚကေန ခဲြစိပ္ခန္းရဲ ့တြန္းလွည္းကုတင္ေပၚကို ေျပာင္းတယ္
ခဲြခန္း၀မွာ ၁၅ မိနစ္ေလာက္ထားတယ္ နာမည္ေခၚတယ္ ျပီးေတာ့မွခဲြခန္းထဲကိုတြန္းျပီ
က်မမွာႏွာေခါင္းပုိက္
ဆီးပုိက္ နဲ႔ ေဆးသြင္းထားတာေတြ ရႈပ္ရွက္ခတ္ေနတာပါဘဲ စိတ္ကုိ ရႈပ္ေနတာဘဲ
ေဘးတေစာင္းေလးအိပ္ၾကည့္တယ္ တဘက္လွည့္ရင္နာတယ္ နာက်င္မႈေ၀ဒနာကုိ
ျမတ္စြာဘုရားရွင္ရဲ့ ပရိတ္ေတာ္ ေဗာဇင္ သုတ္ေတာ္ကုိ ရြတ္ဆုိပြားမ်ားရင္း ေ၀ဒနာကုိ
ေျဖသာခဲ့ရတယ္.. သုံးရက္ေျမာက္ေန႔မွာ ထူထူေထာင္ေထာင္ျဖစ္လာေသာလဲ ႏွာေခါင္းပုိက္ ရဲ့
ဒုကၡေပးမႈေၾကာင့္ စိတ္မသက္မသာခံစားရေသးတယ္ လည္ပင္းတေလွ်ာက္လဲ နာက်င္ေနေသးတယ္
တံေတြးမ်ိဳလိုက္တုိင္း နာက်င္မႈေ၀ဒနာက မ်က္ရွည္ျဖိဳင္ျဖိင္က်ခ်င္စရာ.. က်မရဲ့
ခံစားမႈကုိလဲ တျခားသူကုိ မသိေစခ်င္ဘူး တင္းခံတယ္ ေလးရက္ေျမာက္ေန႔ညမွာ
မခံမရပ္နုိင္ခံစားရျပီး ေအာ့အန္သည္အထိျဖစ္ခဲ့တယ္ ေခါင္းကလဲမူးေနတယ္ လူနာေစာင့္ကုိ
သူနာျပဳဆရာမ သြားေခၚခုိင္းေသာ္လဲ အခ်ိန္မေတာ္ျဖစ္ေနသည့္အတြက္ သူနာျပဳဆရာမမ်ား
အိပ္ေနသည္အတြက္ ေခၚလို႔မရခဲ့ဘူး ဒီလိုနဲ႔ ေ၀ဒနာကုိ ခံစားရင္ မနက္မုိးလင္း ဆရာ၀န္
လွည့္သည့္အခါမွ အျဖစ္အပ်က္ကုိ ေျပာျပေတာ့မွ ႏွာေခါင္းပုိက္ေရာ ဆီးပုိက္ေကာ
ျဖဳတ္ခြင့္ရလိုက္တယ္ အဲဒါေတြျဖဳတ္ခြင့္ရလို႔ ေပ်ာ္လုိက္ရတယ္.
က်မကုိ
ဆရာမ လမ္းေလွ်ာက္ခုိင္း ေရနဲနဲ ေသာက္ခုိင္းတယ္၊ ေျဖးေျဖးခ်င္း လွမ္းေလွ်ာက္ရင္း
တေန႔က စကားေျပာခဲ့တဲ့ အမ်ိဳးသမီးဆီကုိ လွမ္းၾကည့္မိေတာ့ သူမမွာ ႏွာေခါင္းပုိက္နဲ႔
ေနေန ရသည္အတြက္ က်မ ကုိယ္ခ်င္းစာစိတ္ျဖစ္မိတယ္ အဲဒီေန႔ညမွာဘဲ သူမခင္ပြန္းနဲ႔ ညီမ
ပါ လာေရာက္ေစာင့္ျပီး ေဆးရံုကေပးတဲ့ ဆန္ျပဳတ္ေသာက္ေနသည္ကုိ ျမင္လုိက္ရေတာ့
အေတာ္အံ့ၾသသြားတယ္ ဘာျဖစ္လို႔မ်ား ႏွာေခါင္းပုိက္နဲ႔ ဆန္ျပဳတ္ေသာက္ရလဲေပါ့
အံ့ၾသလို႔ မဆုံးပါဘူး ခဏၾကာေတာ့အသည္းအသန္ ထုိးအန္ေနတာကုိ ျမင္လုိက္ရတယ္
သူမေတာ္ေတာ္ခံစားေနရတာပါ
သူမ
ဗုိက္ၾကီးေဖါင္းကားလာျပီး မခ်ိမဆန္႔ ခံစားေနရျပီး သတိေတာင္လစ္သြားလို႔
ဆရာမေလးမ်ားသူ႔ကုတင္ပတ္ပတ္လည္တြ
No comments:
Post a Comment