ေဆးရုံေပၚက စာနာျခင္း

က်မ ေဆးရုံတက္စဥ္ က အျဖစ္အပ်က္ေလးတခုကုိ အေျခခံျပီး ဒီစာေလးကုိ ေရးပါရေစလားရွင္ ေဆးရုံလာတက္သူ ျမန္မာျပည္က ဘ၀တူေလးေတြကုိ စပ္စုေမးျမန္းရင္း သိခဲ့ရတဲ့ အျဖစ္ပ်က္ေလးတစ္ခုပါ… ျဖစ္ပုံက ဒီလိုေလ..

         

 က်မခုတင္ႏွင့္ အျခားတဖက္ခန္းသုိ႔အေရာက္ ခႏၵာကုိယ္ေသးေသးသြယ္သြယ္ေလးနဲ႔ အမ်ိဳးသမီးတဦးက က်မကုိ ခုတင္ေပၚမွ၍ အမက ဘာေရာဂါျဖစ္တာလဲလို႔ ေမးတဲ့အခါ က်မက က်မေရာဂါ အေၾကာင္း ေျပာျပေတာ့ အဲဒီအမ်ိဳးသမီးက က်မေရာဂါနဲ႔ တူတူဘဲ ဘာမွ အားမငယ္နဲ႔ က်မေတာင္ ခဲြတာ သုံးခါရွိျပီဟုေျပာျပီး သူမ၏ခဲြစိပ္ထားတဲ့ေနရာအားလွန္ျပေတာ့ က်မမွာ အလြန္အံ့ၾသ ထိတ္လန္႔သြားခဲ့ရတယ္.. ရင္ညႊန္ကေန ေအာက္ေျခထိတုိင္ေအာင္ ခဲြစိပ္ထားျခင္းေၾကာင့္ သူမေျပာတဲ့ က်မေရာဂါနဲ႔ တူတူဘဲဆုိတာကုိ ျပန္သတိရျပီး ထိတ္လန္႔မႈေတြ ရင္မွာျဖစ္ခဲ့ရေသးတယ္.. ဘာမွမေျပာနုိင္ေလာက္လဲ ဆြံ႔အ ႏုတ္ဆိတ္သြားခဲ့ရတယ္ သူမက ဆက္ျပီးေတာ့ က်မကေတာ့ ေအးေဆးဘဲ လူနာေစာင့္ေတာင္ မေခၚလာဘူး ဒီအတုိင္းလာတက္တာ ရက္ခ်ိန္းမို ့လို႔ေလ လို႔ ခဲြစိပ္ဖုိ႔ အတြက္ မမႈတဲ့ေလသံနဲ႔ျပန္ေျပာေနေသးတယ္ သူမကေတာ့ ဘာဆုိ ဘာမွကုိ မျဖစ္သလိုပါဘဲ တကယ္အာဂသတၱိနဲ႔ မိန္းမသားတစ္ေယာက္ပါဘဲလို႔ စိတ္ထဲကေန ခ်ီးက်ဴးေနမိေသးတယ္..

က်မ သူေျပာတာေတြကုိ ၾကားျပီး မူးေ၀လာလို႔ ကုိယ့္ခုတင္ကုိ ျပန္လာခဲ့ရျပီး စိတ္ကို အေတာ္ျငိမ္သက္ေအာင္ ၾကိဳးစားလိုက္ရတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ည ၁၁ နာရီေလာက္မွာ တာ၀န္က်ဆရာမက မည္သည့္အစားအစာမွ မစားေတာ့ရန္ ညႊန္ၾကားလာေသာေၾကာင့္ မနက္မုိးလင္းရင္ေတာ့ ငါခဲြစိပ္ရေတာ့မယ္ဆုိတာ သိလိုက္ရတယ္ သိလိုက္ရတာနဲ႔ တျပိဳင္နက္ထဲမွာလဲ ကုိယ့္ကုိကုိယ္သရဏဂုံတင္လိုက္ျပီး ပရိတ္ၾကီးစာအုပ္ကုိဖြင့္ျပီး ရြတ္ဖတ္ပူေဇာ္ရင္း . အာရုံျပဳရင္း အိပ္ေပ်ာ္ သြားခဲ့ရတယ္ မနက္ ၉ နာရီေလာက္မွာေတာ့ ခဲြစိပ္ခန္းက လာေခၚေဆာင္တဲ့ လက္တြန္းလွည္းေပၚသုိ႔ လွမ္းအတက္ က်မ မေန႔က စကားေျပာျဖစ္ခဲ့တဲ့ အမ်ိဳးသမီးရွိရာကုိ လွမ္းၾကည့္မိစဥ္မွာဘဲ သူမနဲ႔ အၾကည့္ခ်င္းဆုံျပီး တစ္ေယာက္ကုိ တစ္ေယာက္  အျပဳံးေတြနဲ႔ ျပဳံးျပျဖစ္ၾကေသးတယ္၊ ခဲြစိတ္ခန္းအ၀င္မွာ ေခၚလာသူက က်မအလွည့္မဟုတ္ဘဲ မွားေခၚမိသည္အတြက္ေတာင္းပန္ေၾကာင္း ေျပာျပီး ခုတင္ရွိရာကုိ ျပန္လိုက္ပုိ႔ေပးခဲ့တယ္။ က်မ တကယ္မခဲြျဖစ္ေသးဘူး ဒါေပမယ့္ မၾကာမွီခဲြစိပ္ေတာ့မွာ ျဖစ္သည့္အတြက္ လက္မွာသာ ေဆးပုလင္းၾကီးခ်ိတ္ထားရပါသည္  အဲဒီလို ကၽမ ေဆးပုလင္းခ်ိတ္ထားရင္းျမင္ လိုက္ရတာက သူမကုိ လက္တြန္းလွည္းနဲ ့ေခၚသြားတာပါ ဒါနဲ႔ အေျခအေနကုိ သိခ်င္လြန္းလို႔ စိတ္ေစာျပီး ေစာင့္ေနမိတယ္ တနာရီေလာက္ၾကေတာ့ သူမျပန္ေရာက္လာတယ္။ ဒါနဲ႔ဘဲ ကၽမရဲ့လူနာအေစာင့္ ေကာင္မေလးကုိ သူမရဲ့အေျခအေန သြားေမးခုိင္းလုိက္တယ္ သူမက ကၽမနဲ႔ ေရာဂါတူတူဆုိေတာ့ ဘယ္လိုျဖစ္လဲဆုိတာ ေသခ်ာသိခ်င္စိတ္နဲ႔ သြားေမးခုိင္းတာပါ…

ေနာက္တၾကိမ္ ကၽမကုိ လာေခၚပါျပီ ဒီတခါေတာ့ ဒီခဲြခန္းကုိ ၀င္ရဖုိ႔ ေသခ်ာျပီဆုိတာလဲ စိတ္က အလိုလို သိလိုက္တယ္ ဒါနဲ႔ လာေခၚတဲ့ တြန္းလွည္းေလးေပၚကုိ တက္လိုက္လာခဲ့တယ္ ဓါတ္ေလွကား အ၀င္မွာ ထုိင္းဘုရားစင္ရွိရာသုိ႔ လက္အုပ္ခ်ီမုိးျပီး ကန္ေတာ့လိုက္မိပါေသးတယ္ လာေခၚတဲ့ တြန္းလွည္းေပၚကေန ခဲြစိပ္ခန္းရဲ ့တြန္းလွည္းကုတင္ေပၚကို ေျပာင္းတယ္ ခဲြခန္း၀မွာ ၁၅ မိနစ္ေလာက္ထားတယ္ နာမည္ေခၚတယ္ ျပီးေတာ့မွခဲြခန္းထဲကိုတြန္းျပီးေခၚသြားတယ္ ခဲြခန္းကုတင္ေပၚထပ္ေျပာင္းရတယ္  လက္မွာေဆးသြင္းထားတဲ့ေနရာက နာတယ္ေျပာလို႔ ေျပာင္းေပးတယ္ အဲဒီေနာက္ ႏွာေခါင္းကုိ ေမ့ေဆးလာအုပ္တယ္ ဒါေပမယ့္ မေမ့ေသးဘူး အသိေတြရွိေနေသးတယ္ သူတုိ႔ေျပာတာ ေတြလဲ ၾကားေနရေသးတယ္ က်မလက္ကုိခ်ဳပ္လုိက္တာကုိလဲ သိေနတယ္ အဲဒီေနာက္မွာေတာ့ ခႏၵာကုိယ္တခုလုံး ျဖန္းခနဲ ျဖန္းခနဲ နွစ္ခါေလာက္ျဖစ္အျပီးမွာေတာ့ က်မဘာကုိမွ သတိမရေတာ့ဘူး သတိရလာတဲ့အခ်ိန္ကေတာ့ ခဲြစိပ္ျပီးလို႔ ကုိယ့္ေနရာ ခုတင္ေပၚကုိ ျပစ္တင္ခံလိုက္ရတာကို သိလိုက္တယ္ ဘယ္လိုနာက်င္မႈမ်ိဳးမွလဲ မခံစားရဘူး  ခနသတိရျပီး ေမ့ေဆးအရွိန္က က်န္ေနေသးေတာ့ ထပ္ျပီးေမ့ေျမာသလို ျဖစ္သြားရင္း အိပ္ေပ်ာ္သြားခဲ့တယ္ သတိရလိုက္ ေမ့ေနလိုက္ အိပ္ေပ်ာ္လိုက္နဲ႔ ညသုံးနာရီတိတိမွာ ျပန္လည္သတိရလာတယ္..

က်မမွာႏွာေခါင္းပုိက္ ဆီးပုိက္ နဲ႔ ေဆးသြင္းထားတာေတြ ရႈပ္ရွက္ခတ္ေနတာပါဘဲ စိတ္ကုိ ရႈပ္ေနတာဘဲ ေဘးတေစာင္းေလးအိပ္ၾကည့္တယ္ တဘက္လွည့္ရင္နာတယ္ နာက်င္မႈေ၀ဒနာကုိ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ရဲ့ ပရိတ္ေတာ္ ေဗာဇင္ သုတ္ေတာ္ကုိ ရြတ္ဆုိပြားမ်ားရင္း ေ၀ဒနာကုိ ေျဖသာခဲ့ရတယ္.. သုံးရက္ေျမာက္ေန႔မွာ ထူထူေထာင္ေထာင္ျဖစ္လာေသာလဲ ႏွာေခါင္းပုိက္ ရဲ့ ဒုကၡေပးမႈေၾကာင့္ စိတ္မသက္မသာခံစားရေသးတယ္ လည္ပင္းတေလွ်ာက္လဲ နာက်င္ေနေသးတယ္ တံေတြးမ်ိဳလိုက္တုိင္း နာက်င္မႈေ၀ဒနာက မ်က္ရွည္ျဖိဳင္ျဖိင္က်ခ်င္စရာ.. က်မရဲ့ ခံစားမႈကုိလဲ တျခားသူကုိ မသိေစခ်င္ဘူး တင္းခံတယ္ ေလးရက္ေျမာက္ေန႔ညမွာ မခံမရပ္နုိင္ခံစားရျပီး ေအာ့အန္သည္အထိျဖစ္ခဲ့တယ္ ေခါင္းကလဲမူးေနတယ္ လူနာေစာင့္ကုိ သူနာျပဳဆရာမ သြားေခၚခုိင္းေသာ္လဲ အခ်ိန္မေတာ္ျဖစ္ေနသည့္အတြက္ သူနာျပဳဆရာမမ်ား အိပ္ေနသည္အတြက္ ေခၚလို႔မရခဲ့ဘူး ဒီလိုနဲ႔ ေ၀ဒနာကုိ ခံစားရင္ မနက္မုိးလင္း ဆရာ၀န္ လွည့္သည့္အခါမွ အျဖစ္အပ်က္ကုိ ေျပာျပေတာ့မွ ႏွာေခါင္းပုိက္ေရာ ဆီးပုိက္ေကာ ျဖဳတ္ခြင့္ရလိုက္တယ္ အဲဒါေတြျဖဳတ္ခြင့္ရလို႔ ေပ်ာ္လုိက္ရတယ္.

က်မကုိ ဆရာမ လမ္းေလွ်ာက္ခုိင္း ေရနဲနဲ ေသာက္ခုိင္းတယ္၊ ေျဖးေျဖးခ်င္း လွမ္းေလွ်ာက္ရင္း တေန႔က စကားေျပာခဲ့တဲ့ အမ်ိဳးသမီးဆီကုိ လွမ္းၾကည့္မိေတာ့ သူမမွာ ႏွာေခါင္းပုိက္နဲ႔ ေနေန ရသည္အတြက္ က်မ ကုိယ္ခ်င္းစာစိတ္ျဖစ္မိတယ္ အဲဒီေန႔ညမွာဘဲ သူမခင္ပြန္းနဲ႔ ညီမ ပါ လာေရာက္ေစာင့္ျပီး ေဆးရံုကေပးတဲ့ ဆန္ျပဳတ္ေသာက္ေနသည္ကုိ ျမင္လုိက္ရေတာ့ အေတာ္အံ့ၾသသြားတယ္ ဘာျဖစ္လို႔မ်ား ႏွာေခါင္းပုိက္နဲ႔ ဆန္ျပဳတ္ေသာက္ရလဲေပါ့ အံ့ၾသလို႔ မဆုံးပါဘူး ခဏၾကာေတာ့အသည္းအသန္ ထုိးအန္ေနတာကုိ ျမင္လုိက္ရတယ္ သူမေတာ္ေတာ္ခံစားေနရတာပါ

သူမ ဗုိက္ၾကီးေဖါင္းကားလာျပီး မခ်ိမဆန္႔ ခံစားေနရျပီး သတိေတာင္လစ္သြားလို႔  ဆရာမေလးမ်ားသူ႔ကုတင္ပတ္ပတ္လည္တြင္ ၀ုိင္းေနၾကပါသည္။ ေတာ္ေတာ္ၾကာပါသည္။ က်မအိမ္သာသြား၍ ျပန္လာေသာအခါ သူ ့ဗိုက္ကိုေဖါက္ထားျပီးပိုက္နွင့္ အစာမ်ားကိုစက္ျဖင့္စုတ္ယူေနပါသည္။ သူမသတိမရေသးပါ။ က်မစိတ္ထဲတြင္ေတာ့ အသက္ပါပါသြားလွ်င္ေကာင္းမည္ဟုေတြးမိပါသည္။ သူမကိုထပ္မံေ၀ဒနာမခံစားေစခ်င္ေသာေၾကာင့္ပါ။ ခဏအၾကာမွာ ဆရာမေလးေတြက သူမကုိ ေနာက္ေျပာင္ေနသံၾကားမွ ကၽြန္မမွာ ေနသာထုိင္သာရွိသြားေတာ့တယ္ သူမ၏ အမ်ိဳးသားက ျပဳစုယုယေနတာေတြျမင္ေတာ့ သူမေတာ္ေတာ္ကံေကာင္းတာပါလားလို႔ က်မနဲ႔စာရင္ေပါ့ ေနာက္ေန႔ဆရာ၀န္လွည့္တဲ့အခါမွာ ဆရာ၀န္နဲ႔ ေတာ္ေတာ္ၾကာေအာင္ စကားေျပာေနတာေတြ႔ေတာ့ တခုခုေတာ့ထူးျခားေနျပီလို႔ ထင္ခဲ့မိတယ္ ထင္တဲ့အတုိင္းပါဘဲ သူမေရာဂါက ဆက္လက္ျပီး ကုသမရနုိင္ေတာ့ေၾကာင္း ေရာဂါမွာ အလြန္တရာ ျပန္႔နွံ႔ေနေသာေၾကာင့္ ေဆးရဲ့ အသက္ဘဲ ရွိေတာ့မွာျဖစ္တဲ့အေၾကာင္း ဗုဒၶတရားေတာ္နဲ႔အညီ မိမိကုိယ္ကုိ တရားႏွင့္ေျဖသိမ္႔ အသက္ရွင္သြားဖုိ႔အေၾကာင္း ဆရာ၀န္က ဘာသာျပန္က တဆင့္ ေျပာေနတာကုိ ကၽမ သိလုိက္ရတဲ့အခ်ိန္မွာ ရင္ထဲမွာ အတုိင္းအဆမရွိတဲ့ သနားျခင္းေတြနဲ႔  သနားသြားခဲ့မိတယ္ ဘ၀ဆုိတာကလဲ အဆန္းသားပါလား…သူ႔ခင္ပြန္းေရာ ေယာင္းမေရာ စိတ္ဓာတ္ေတြက်ေနတယ္ သူမရဲ့ေရာဂါက အူလမ္းေၾကာင္းတေလွ်ာက္မွာ အသားမာလို႔ယူဆရတဲ့ အက်ိတ္ေတြ ျပန္႔ႏွ႔ံေနျခင္း ျဖစ္ျပီး အူလမ္းေၾကာင္းတခုလံုးကင္ဆာျဖစ္ေနျပီေလ.. ဘ၀ရဲ့ သက္တမ္းတ၀က္ အသက္ ၄၀ ဆုိတဲ့အခ်ိန္ေလးမွာဘဲ ဆုိး၀ါးလွတဲ့ ဒုကၡေတြနဲ႔ ရင္ဆုိင္ခံစားေနရတဲ့ ခက္ခဲၾကမ္းတမ္းလွတဲ့ ဘ၀မွာ ရုန္းကန္လႈပ္ရွားရင္း မလႊဲ မေရွာင္သာ ေတြ႔ၾကဳံလာရတဲ့ ေ၀ဒနာကုိ ဘယ္လိုမ်ား သူမအေနနဲ႔ ရင္ဆုိင္ေျဖရွင္းမလဲဆုိတဲ့ အေတြးေတြနဲ႔ ဘ၀တစ္ခုရလာ ပုိင္ဆုိင္လာျပီဆုိရင္ လူတုိင္းဟာ သုခေတြဘဲ ခံစားခ်င္ အေပ်ာ္ေတြဘဲ ပုိင္ဆုိင္ခ်င္ၾကတာ  အဲဒီလို ေမွ်ာ္လင့္သလို ျဖစ္မလာတဲ့ ဘ၀မွာ ေနာင္ဘ၀ ဒီလို ဒုကၡေတြ ရင္ဆုိင္ မေတြ႔ၾကဳံရေအာင္ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈ ေတြျပဳျပီး ေကာင္းေသာအလုပ္ ေကာင္းေသာအေျပာ ေကာင္းေသာအက်င့္ေလးေတြ ျဖစ္ ထြန္းေအာင္ လုပ္ေဆာင္ရမယ္ဆုိတာကုိလဲ ကုိယ့္ကုိ ကုိယ္ သတိေပး သူမအျဖစ္ကုိၾကည့္ျပီး သံေ၀ဂယူႏုိင္ပါေစ ဆုိတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ေလးနဲ႔ ေရးသားတင္ျပေပးလုိက္ပါတယ္ရွင္…