အရိပ္ခ်စ္: ၀ဋ္

အလွကုိယ္စီ

ဖုိးလမင္းလည္း
သူ႔အဆင္းႏွင့္ အလင္းႏွင့္
မီးတုိင္ငယ္လည္း
သူ႔အရြယ္ႏွင့္ အစြယ္ႏွင့္
စံပယ္ဖူးလည္း
သူ႔ဂုဏ္ထူးႏွင့္ ငုံဖူးႏွင့္
ပိေတာက္ဝါလည္း
သူ႔အခါႏွင့္ န႔ံသာႏွင့္
ၿမစ္ၿပင္နက္လည္း
သူ႔သုိင္းကြက္ႏွင့္ လွုိင္းယက္ႏွင့္
စမ္းေခ်ာင္းေခြလည္း
သူ႔ေခ်ာင္းေရႏွင့္ ေလာင္းေလွႏွင့္
မည္သည့္အရာ မဆုိသာတည့္
သူမွာကုိယ္မွာ အလွသာတည့္
သဘာဝလွ်င္ အလွကုိယ္စီ
စြမ္းရည္ကုိယ္င လက္ေဆာင္ငွ၏
အလွဝန္တုိ မျငင္ၿငဳိႏွင့္
ဝန္တုိမွဳသာ မလွရာတည့္
သူဂုဏ္ သူသိန္ သူအရွိန္ႏွင့္
အခ်ိန္အခါ ေနရာေဒသ
႒ာနအေလွ်ာက္ အေရးေရာက္သည္
စြမ္းေလာက္ႏုိင္သူခ်ည္းပါတကား
~တင္မုိး~

ရည္ရြယ္ပါသည္။

ငါ့စာဖတ္၍ ********** ငါ့စာဖတ္၍ မျမတ္တိုင္ေစ၊ မရွဳံးေစသား ပ်င္းေျပနွစ္ျခိဳက္၊ ေတြးဖြယ္ထုိက္ရာ တစ္ပုိဒ္တေလ၊ ေတြ ့ျငားေပမူ စာေပေက်းက်ြန္၊ ငါ့ဝတ္ပြန္ျပီ ငါမြန္အျမတ္၊ ငါအတတ္ဟု စာဖတ္သူေပၚ၊ ေခါင္းကုိေက်ာ္၍ ငါေသာ္ဆရာ၊ မလုပ္ပါတည္း။ (တကၠသိုလ္ ဆရာဘုန္းနိဳင္)

ရုိးသားစြာ ၀န္ခံခ်က္

ဤဘေလာ့ေလးသည္ မိမိႏွစ္သက္သေဘာက်ေသာ စာေရးဆရာ/ ဆရာမမ်ား၏ စာေပကဗ်ာမ်ားနဲ႔ က်မရဲ့ ရင္တြင္းခံစားခ်က္ေလးမ်ားကုိ စုစည္းတင္ျပျခင္းသာ ျဖစ္ပါသည္။ ပညာရွင္မဟုတ္ပါ လိုအပ္တာမ်ားရွိရင္ ေထာက္ျပ ေ၀ဖန္ အၾကံျပဳေပးပါလို႔

အရိပ္ခ်စ္

Wednesday, 9 January 2013

၀ဋ္

No comments:

Post a Comment